Bijbel Referenties
In een cursus in wonderen
Er zijn twee schitterende voorbeelden van op-z'n-kop denken in het Nieuwe Testament, wiens gehele evangelie alleen de boodschap van liefde is.
Deze lijken in het geheel niet op de verscheidene ontglippingen in ongeduld die ik maakte, want ik had het Verzoeningsgebed, wat ik tevens kwam onderwijzen, te goed geleerd om mezelf met op-z'n-kop denken in te laten.
Als de Apostelen zich niet schuldig hadden gevoeld, hadden zij mij nooit kunnen citeren als zeggende; "Ik ben niet gekomen om vrede te brengen, maar het zwaard" (Mat 10:34) Dit is duidelijk het preciese tegenovergestelde van alles wat ik onderwees. Noch konden zij mijn reacties naar Judas Iskariot hebben beschreven zoals zij deden, als zij mij werkelijk hadden begrepen.
Zij hadden niet kunnen geloven dat ik niet had kunnen zeggen: "Verraadt gij den Zoon des mensen met een kus?" (Luk 22:48) tenzij ik in verraad geloofde. De gehele boodschap van de kruisiging was eenvoudig dat ik dat niet deed. De 'straf' die ik over Judas zou hebben afgeroepen was een overeenkomstige omkering. Judas was mijn broeder en een Zoon van God, evenzeer een deel van het Zoonschap als ikzelf. Was het aannemelijk dat ik hem zou verdoemen wanneer ik op het punt stond aan te tonen dat veroordeling onmogelijk is?
Ik ben de Apostelen heel erg dankbaar voor hun lering en volledig bewust van de strekking van hun toewijding aan mij. Maar onthoud, wanneer jij hun leringen leest, dat ik hun zelf heb gezegd dat er veel was dat zij pas later zouden begrijpen, omdat zij destijds niet geheel gereed waren om mij te volgen. Ik benadruk dit alleen omdat ik niet wil dat jij enige angst toestaat binnen te komen in het gedachtensysteem waartoe ik jou leid. Ik vraag niet om martelaren, maar om leraren.
~
"Niemand komt tot den Vader, dan door Mij" (Joh 14:6) Bevindt zich onder de meest misbegrepen verklaringen in de Bijbel. Het betekent niet dat ik op enigerlij wijze gescheiden van (of anders) ben dan jij, behalve in tijd. Nu, wij weten dat tijd niet bestaat. Eigenlijk is de verklaring betekenisvoller als het wordt overwogen in termen van een vertikale liever dan een horizontale as. Gezien langs de vertikale as staat de mens onder mij en sta ik onder God. In het proces van 'verrijzen' ben ik hoger. Dit is omdat zonder mij de afstand tussen God en mens te groot is voor de mens om te overbruggen.
Ik overbrug de afstand als een Oudere Broeder naar de mens op één hand en een Zoon van God op de andere. Mijn toewijding aan mijn broeders heeft mij aan de leiding van het Zoonschap geplaatst, wat ik volledig kan weergeven alleen tot de mate waarin ik het kan delen. Dit lijkt een andere verklaring "Ik en de Vader zijn één" (Joh 10:30) tegen te spreken. Het doet dat niet. Er zijn nog steeds twee gescheiden delen in deze verklaring in erkenning van het feit dat de Vader groter is.
~
"De hemel en de aarde zullen voorbijgaan" (Mat 24:35) betekent dat zij niet als gescheiden staten zullen voortbestaan. Mijn woord, dat de Wederopstanding en het Licht is, zal niet voorbijgaan want Leven is Eeuwig. Jij bent het werk van God en Zijn Werk is geheel beminnenswaardig en geheel liefdevol. Dit is hoe een mens in zijn hart over zichzelf dient te denken want dit is wat hij is.
~
De verzoening is een totale overeenkomst. Jij denkt nog steeds dat het met verlies is geassocieerd. Dit is dezelfde vergissing die alle afgescheidenen op de één of andere manier maken. Zij kunnen niet geloven dat een verdediging die niet aan kan vallen tevens de beste verdediging is. Behalve voor deze misvatting hadden de engelen hun kunnen helpen Wat denk jij dat "De zachtmoedigen zullen het aardrijk beërven" (Mat 5:5) betekent? Zij zullen het letterlijk overnemen vanwege hun kracht.
Een tweezijdige verdediging is innerlijk zwak precies omdat het twee kanten heeft en zich nogal onverwacht tegen het zelf kan keren. Deze tendens kan niet worden gecontroleerd behalve door wonderen. Het wonder keert de verdediging van Verzoening naar de beveiliging van het innerlijke zelf, wat, terwijl het meer en meer zeker wordt, zijn natuurlijke talent van anderen beveiligen aanneemt. Het innerlijke zelf kent zichzelf zowel als een broeder als een zoon.
~
Wonderbaarlijke vergeving is enkel correctie. Het heeft in het geheel geen element van oordeel. "Vader, vergeef het hun; want zij weten niet, wat zij doen" (Luk 23:34) evalueert in geen geval wat zij doen. Het is louter beperkt tot een beroep op God om hun geesten te helen. Er is geen referentie naar de uitkomst van hun misdenken. Dat doet er niet toe.
~
"Mij komt de wraak toe, zegt de Heere" (Rom 12:19) is zuiver een karmisch oogpunt. Het is een miswaarneming van de waarheid waarbij iemand zijn eigen 'kwade' verleden aan God toebedeeld. Het 'kwade bewustzijn' van het verleden heeft niets met God te maken. Hij heeft het niet geschapen en Hij onderhoudt het niet. God gelooft in het geheel niet in karmische vergelding. Zijn Goddelijke Geest schept niet op die wijze. Hij houdt de mens zijn kwaadaardige daden niet tegen hemzelf.
Is het waarschijnlijk dat Hij tegen enigeen het kwaad wat een ander deed zou houden? Wees heel zeker dat jij herkent hoe onmogelijk deze vooronderstelling werkelijk is en hoe die volledig uit misprojectie verrijst. Dit soort vergissing is verantwoordelijk voor een schare gerelateerde dwaalbegrippen, inclusief het geloof dat God de mens afwees en hem uit het Hof van Eden verdreef, of dat ik jou misleid. Ik heb elke poging gedaan om woorden te gebruiken die bijna onmogelijk te vervormen zijn, maar de mens is erg inventief wanneer het komt tot het verdraaien van symbolen.
~
Niets kan zegevieren tegen een Zoon van God die zijn Geest in de Handen van zijn Vader gebied. Door dit te doen ontwaakt de geest uit zijn slaap en de Ziel herinnert zijn Schepper. Alle gevoel van scheiding verdwijnt. De Zoon van God is deel van de Heilige Drie-eenheid, maar de Drie-eenheid Zelf is één. Er is geen verwarring tussen Zijn niveaus, want Zij zijn van één Geest en één Wil. Dit enkelvoudige doel schept volmaakte integratie en vestigt (het rijk van) de Vrede van God.
Maar deze visie kan alleen door de waarachtig onschuldigen worden waargenomen. Omdat hun harten zuiver zijn, verdedigen zij waarachtige waarneming, in plaats van zichzelf ertegen te verzetten. De les van de verzoening begrijpend zijn zij zonder de wil om aan te vallen en zien daarom waarachtig. Dit is wat de Bijbel bedoeld wanneer het zegt, "Als Hij geopenbaard zal zijn (of zal worden waargenomen), zullen wij gelijk Hem wezen; want wij zullen Hem zien, gelijk Hij is." (I Jo 3:2)