Kerstmis
De Tijd van Christus
Het ligt in jouw vermogen om, in tijd, de volmaakte vereniging van de Vader en de Zoon uit te stellen. Want in deze wereld staat de aantrekkingskracht van schuld tussen hen in.
Tijd noch jaargetijde betekenen iets in de eeuwigheid. Maar hier is het de functie van de Heilige Geest hun beide te gebruiken, niet zoals het ego hun gebruikt.
Dit is hat jaargetijde waarin jij mijn geboorte in de wereld zult vieren. Toch weet jij niet hoe dit te doen. Laat de Heilige Geest jou onderwijzen en laat mij jouw geboorte door Hem vieren. Het enige geschenk dat ik van jou kan aannemen, is het geschenk dat ik jou heb gegeven. Bevrijd mij zoals ik jouw bevrijding heb gewild. De tijd van Christus vieren wij samen. Want hij heeft geen betekenis als wij gescheiden zijn.
Het heilig ogenblik is waarlijk de tijd van Christus. Want in dit bevrijdende ogenblik, wordt er geen schuld op de Zoon van God gelegd en zijn onbeperkte vermogen wordt hem aldus teruggegeven. Welk ander geschenk kun jij mij aanbieden, wanneer ik alleen dit aan jou wil schenken? En mij te zien, is mij in iedereen te zien en iedereen het geschenk te geven wat jij mij schenkt. Ik ben niet in staat offeranden te ontvangen net zomin is God. En elke opoffering die jij van jezelf vraagt, vraag jij van mij.
Leer nu dat opoffering, van enig soort, niets is dan een beperking opgelegd aan geven. En, door deze beperking heb jij jouw accepteren van het geschenk wat ik jou schenk beperkt.
Wij die één zijn, kunnen niet gescheiden geven. Wanneer jij bereid bent om onze relatie als werkelijk te accepteren, zal schuld geen aantrekkingskracht op jou uitoefenen. Want in onze vereniging zul jij al onze broeders accepteren. Het geschenk van vereniging is het enige geschenk dat ik geboren werd te geven. Geef haar aan mij, opdat jij haar mag hebben. De tijd van Christus is de aangewezen tijd voor het geschenk van vrijheid, aan iedereen aangeboden. En door jouw accepteren ervan heb jij haar aan iedereen aangeboden. Het is in jouw vermogen dit jaargetijde heilig te maken, want het is in jouw vermogen om de tijd van Christus nu te maken.
Het is mogelijk dit allemaal ineens te doen want er is maar één omslag in waarneming die nodig is. Want jij maakte maar één vergissing. Het lijken er vele, maar het is alles het zelfde. Want alhoewel het ego vele vormen aanneemt, het is altijd hetzelfde idee. Wat geen liefde is, is altijd angst en niets anders. Het is niet nodig om angst te volgen langs alle omwegen waarmee het zich ondergronds ingraaft en zich in duistenis verbergt om in vormen, nogal verschillend van wat het is, op te duiken. Het is noodzakelijk om elkeen te onderzoeken zolang als jij het principe wilt aanhouden dat hun allen regeert. Maar wanneer jij bereid bent hun te overwegen, niet als gescheiden maar als verschillende manifestaties van hetzelfde idee, één dat jij niet wilt, verdwijnen zij gezamenlijk.
Het idee is eenvoudigweg dit: jij gelooft dat het mogelijk is gastheer te zijn voor het ego of gijzelaar van God. Dit is de keuze die jij denkt dat jij hebt en de beslissing die jij gelooft te moeten maken. Jij ziet geen andere alternatieven. Want jij kunt het feit niet accepteren dat opoffering niets oplevert. Opofferen is zo essentieel voor jouw gedachtensysteem dat verlossing, los van opoffering, niets voor jou betekent. Jouw verwarring van opoffering en liefde is zo diepgaand, dat jij je liefde zonder opoffering niet voor kunt stellen. En het is hier dat jij naar moet kijken: opoffering is aanval niet liefde. Als jij slechts dit ene idee wilt accepteren, zou jouw angst voor liefde verdwijnen.
Schuld kan niet voortduren wanneer het idee van opoffering is verwijderd. Want als er opoffering moet zijn, waar jij van overtuigd bent, moet er iemand betalen en iemand krijgen. En de enige vraag die overblijft om besloten te worden is: hoe hoog is de prijs voor wat jij krijgt. Als gastheer voor het ego geloof jij dat jij al jouw schuld weg kunt geven wat jij ook denkt en vrede kunt verwerven. Want de betaling lijkt niet de jouwe te zijn. Terwijl het overduidelijk is dat het ego betaling vereist, lijkt het die nooit van jou te vereisen. Want jij bent onbereid in te zien dat het ego, dat jij hebt uitgenodigd, alleen verraderlijk is voor hen die denken dat zij zijn gastheer zijn.
Het ego zal jou dit nooit laten aanschouwen, want deze herkenning zou het dakloos maken. Want wanneer deze herkenning helder begint te dagen, zul jij niet worden misleid door enige vorm die het ego aanneemt om zichzelf voor jouw aanblik te beschermen. Elke vorm zal worden herkend als slechts een dekmantel voor het enkele idee dat achter hun allen schuilgaat. Dat liefde opoffering vereist en daarom onscheidbaar is van aanval en angst. En dat schuld de prijs van liefde is, welke door angst moet worden betaald. Hoe angstaanjagend dan, is God voor jou geworden en wat een grote opoffering geloof jij dat Zijn Liefde eist! Want totale liefde zou totale opoffering eisen. En dus lijkt het ego minder van jou te eisen dan God en wordt van de twee als de mindere van twee kwaden beoordeeld, een om een beetje gevreesdte worden, maar de Ander om vernietigd te worden.
Want jij ziet liefde als vernietigend en jouw enige vraag is wie er vernietigd moet worden, jij of een ander? Jij zoekt het antwoord op deze vraag in jouw speciale relaties, waarin jij beide gedeeltelijk vernietiger en vernietigd bent, maar met het idee om geen van beide volledig te zijn. En dit, denk jij redt jou van God, wiens totale Liefde jou volledig zou vernietigen. Jij denkt dat iedereen buiten jou jouw opoffering vereist, maar jij ziet niet dat jij alleen opoffering vereist en alleen van jezelf. Toch de eis van opoffering is zo wreed en zo vreeswekkend dat jij dat niet kunt accepteren waar het is. Maar de werkelijke prijs van dit niet accepteren is zo groot geweest dat jij God hebt weggegeven liever dan ernaar te kijken.
Want als God totale opoffering van jou zou eisen, dacht jij het veiliger Hem naar buiten en weg van jou te projecteren en geen gastheer voor Hem te zijn. Want aan Hem heb jij het ego's ontrouw toegeschreven, het uitgenodigdend om Zijn plaats in te nemen en jou tegen Hem te beschermen. En jij herkend niet dat het is wat jij hebt binnengenodigd dat jou zou vernietigen en een totale opoffering van jou eist. Geen gedeeltelijke opoffering zal deze wreede gast verzadigen, want het is een indringer die slechts vriendelijkheid lijkt aan te bieden, maar altijd om de opoffering volledig te maken. Jij zult niet slagen gedeeltelijk gijzelaar van het ego te zijn, want het houdt geen afspraken en zou jou niets overlaten. Noch kun jij er gedeeltelijk gastheer voor zijn.
Jij zult moeten kiezen tussen totale vrijheid en totale slavernij, want er zijn geen alternatieven behalve deze. Jij hebt vele compromissen uitgeprobeerd in de poging de herkenning van de enige beslissing, die moet worden gemaakt, te ontwijken. En toch is het de herkenning van de beslissing, precies zoals het is, wat de beslissing zo makkelijk maakt! Verlossing is simpel, van God zijnd en daarom heel gemakkelijk te begrijpen. Maar tracht haar niet van jou weg te projecteren en haar bui-ten jouzelf te zien. In jou zijn zowel de vraag als het Antwoord, de eis voor een opoffering en de vrede van God.
