De weg naar Emmaüs
Sudenten van bijbelse leringen van verlossing welkom! Wij zoeken hier een conclusie voor een episode die wel beschreven kan worden als de menselijke beschaving.
Wat jullie overkomt in deze bijeenkomst als christenen, is het ontwaken van jou in jouw eigen geest. En ik vestig jouw aandacht op wat jij kunt ervaren als de fenomenale gebeurtenis van de wederopstanding.
Eén ding over de wederopstanding is dat het een werkelijke verrassing is. Wie is het meest verrast? Jezus! En in het evangelie van Johannes, ziet Jezus dat de wederopstanding niet het eind van het verhaal is. Jezus zeide tot haar: Raak Mij niet aan, want Ik ben nog niet opgevaren tot Mijn Vader; maar ga heen tot Mijn broeders, en zeg hun: Ik vare op tot Mijn Vader en uw Vader, en tot Mijn God en uw God. (Johannes 20:17)
Het is alsof Hij Zichzelf op Paasmorgen in de tuin vindt, voor het graf waar zijn gekruisigde lichaam lag, en Hij ondervindt dat Hij nog niet geheel klaar is. De eerste persoon die Hem ziet, Maria, ziet Hem eerst voor de hovenier aan. Zij is drie jaar lang bij Hem geweest en zij gaat naar het graf om naar Hem uit te zien en zij ziet Hem en zij verwart Hem met de hovenier. Jij hebt het over een fenomenaal gebeuren! Niemand, zelfs zijn naaste discipelen hadden er een idee van hoe dit verbijsterende voorval in de nominon van hun eigen geest te verwerken. Het nam een moment.
Dan krijgt Jezus zijn verrezen lichaam te demonstreren. Hij is levend – levend, solide in lichaam in een geheel andere associatie. Hij laat ze toekijken terwijl Hij vis eet. Hij laat ze Zijn handen en voeten aanraken. Hij verschijnt zelfs achter gesloten deuren: Als het dan avond was, op denzelven eersten dag der week, en als de deuren gesloten waren, waar de discipelen vergaderd waren om de vreze der Joden, kwam Jezus en stond in het midden, en zeide tot hen: Vrede zij ulieden! En dit gezegd hebbende, toonde Hij hun Zijn handen en Zijn zijde.
De discipelen dan werden verblijd, als zij den Heere zagen. Jezus dan zeide wederom tot hen: Vrede zij ulieden, gelijkerwijs Mij de Vader gezonden heeft, zende Ik ook ulieden. En als hij dit gezegd had, blies hij op hen, en zeide tot hen: Ontvangt den Heiligen Geest. (Johannes 20:19-22) Hier zijn alle discipelen bijeen in een gesloten kamer, doodsbang, en zij waren niet eens zeker dat Jezus iets was, totdat Hij hen Zijn voeten en Zijn zijde toonde. En onmiddelijk, op herkenning, wordt hun de Heilige Geest gegeven en verteld uit te gaan en te geven wat zij hebben ontvangen - de herkenning van de verrezen Christus! Ik heb je verteld in angst te blijven.
Een ander geweldig verhaal van Jezus zijn verrassing is in Lucas en beschrijft twee mannen op de weg naar een klein plaatsje Emmaüs genoemd. Zij spraken over de gebeurtenissen van Jezus zijn kruisiging, de geweldige storm, het verscheurde voorhangsel van de tempel en de geruchten van zijn wederopstanding. Niemand had iets dergelijks ervaren of gevoeld. En Jezus verschijnt en loopt met hun. En het geschiedde, terwijl zij samen spraken, en elkander ondervraagden, dat Jezus zelf bij hen kwam, en met hen ging. En hun ogen werden gehouden, dat zij hem niet kenden. Dat is redelijk, als hij zichzelf niet herkende, zou jij niet verwachten dat iemand anders dat deed!
En hij zeide tot hen: Wat redenen zijn dit, die gij, wandelende, onder elkander verhandelt, en waarom ziet gij droevig? En de een, wiens naam was Kleopas, antwoordende, zeide tot hem: Zijt gij alleen een vreemdeling te Jeruzalem, en weet niet de dingen, die deze dagen daarin geschied zijn? En hij zeide tot hen: Welke? (Lucas 24:15-19) Nadat zij hem over zichzelf beginnen te vertellen, pakt Jezus de verhaallijn op en herkent het, en eindigt met hen het hele verhaal te vertellen, met groot animo, van Mozes tot Christus. Maar zie jij wat er gebeurt? Jezus herkent zichzelf daar voor geen seconde! Klinkt dat bekend?
Als jij wist hoe te verrijzen had jij het lang geleden gedaan. Wanneer het jou eindelijk overkomt, maakt niet uit hoe voorbereid jij denkt te zijn, zal het een wat zijn? Verrassing! Jij zult jezelf niet herkennen! En jij zult hetzelfde zeggen wat Jezus zegt: Ik ben precies zoals jij, maar ik ben in het geheel niet zoals jij. Ik ben een volmaakte weergave van jou met de zekerheid van de volledigheid van God. Kun jij dat beschrijven? Het feit dat wij de ongelooflijke beschrijvingen hebben van de ervaring in een 2000 jaar oud geschrift, hier recht onder onze neus vandaag, is een wonderbaarlijke fenomenale ervaring in zichzelf.
Hoe denk jij dat de verhalenvertellers van die dagen zich voelden? Zij zagen Hem dood. Zij haalden Hem naar beneden. Zij deden alles wat zij konden. En toch, op hetzelfde moment, ergens, hebben zij precies dezelfde ervaring. Zij konden niet niet. Maar als jij niet geringe wanhoop wilt zien, kijk dan naar de omstandigheden waar zij zich voor een moment in bevonden: Hier was de verlosser die hun had gegarandeerd dat hij hun mee naar huis zou nemen. En zij geloofden hem. En plotseling is hij gewoon verdwenen. Wat was er gebeurd? Er was genoeg energie, - dit wordt de twaalf discipelen genoemd - in de associatie, voortgebracht door het wonder van Jezus zijn transfiguratie. Zij zagen zijn lichaam naar licht gaan.
Wanneer jij die ervaring hebt, heb jij een neiging te beginnen te geloven. En plotseling, wat gebeurt er? De wereld vermoordt je. Dit wordt in Een Cursus In Wonderen erg ophelderend toegelicht. Volgend op de kruisiging moet de wederopstanding plaats vinden. Het kan niet niet. Dus Jezus verschijnt nu aan jou en de wereld kan Hem in het geheel niet zien want zij heeft Hem succesvol vermoord. Jongens, de twee werelden ontmoeten elkander niet. Het gebeurt niet zoals zij zich dat voorstelden. Jezus is niet bezorgd over hen. Wat is het eerste wat hij doet wanneer hij terugkomt onder hun die verrezen zijn? Overeenkomstig Johannes geeft hij hun de Heilige Geest en vertelt hen uit te gaan en te doen wat hij deed. Hij vertelt hun dat zij goed op weg zijn – stop nu niet.
Kun jij je de vreugde voorstellen waneer Hij plotseling aan hun verschijnt? Wat ga jij doen? Uitgaan en iemand vertellen dat jij het voorval hebt meegemaakt? Zij zullen zeggen, "kunst". Zij geven er niet om. Dat is hoe jij het niet aan de wereld gaat vertellen. Hoe zou jij het aan de wereld kunnen vertellen? Zij zitten reeds gevangen in de fenomenale ervaring. Zij zullen het ontkennen tenzij het in hun eigen associatie herkend kan worden en georganiseerd worden in een fenomenaal voorval dat vervolgens onderzocht en door andere ervaringen ontkend kan worden.
Dit is niet het einde. Wij hebben nog een initiatie waarvan wij amper kunnen spreken: de Hemelvaart...
