De passie van Christus
Er lijkt, in het idee van de kruisiging, niet iets te bestaan tussen het idee dat jij jezelf in een lichaams-identiteit hebt geformuleerd en voor jezelf getuigt van de oplossing tot de vraag; "Wat ben ik? Wie ben ik? Hoe ben ik hier gekomen? Wat doe ik hier?" Dit alles wordt door de Bijbel beantwoord. Jezus zal dit voor jou beantwoorden als jij hem dat toestaat.
De leer is zo fundamenteel, in het idee dat het vermogen tot beslissen het jouwe is, dat als jij het idee toepast, het idee van zonde, of scheiding, besloten binnen jouw ideeën over jouw conceptuele zelf, waarin jij consistent de vraag stelt; "Wat ben ik? Wie ben ik? Hoe ben ik hier gekomen?"
Dat, als er één ding is waar jij zeker van kunt zijn, in enig redelijk proces dat jij kunt aanwenden, is het dat als er zoiets is als een idee van de totaliteit van wat wij leven zouden noemen, voor altijd uitbreidend in de eeuwigheid van een enkelvoudig idee van zelf-identiteit ergens besloten binnen jouw eigen bewustzijnsidentiteit, het onmogelijk is dat jij dat niet deelt. En dit is wat het Evangelie van Jezus met jou viert in de erkenning dat al het conflict dat jij over jezelf voelt, zich alleen in jouw eigen geest bevindt.
Is dat de film die jij zojuist zag, Mel Gibson's film over een zelf-ontdekking die hij, door Jezus Christus, omtrent zichzelf deed en die hij nu onderwijst? Natuurlijk. Wat vestigt hij? Een hologram dat hij nu aan jou presenteert, met de afschuwelijkheid van het conflict dat hij voelde voorafgaand aan zijn ontdekking dat er ergens in hem een oplossing moest zijn die hij niet had kunnen vinden. Welnu, het idee dat hij voortgaat met er in zijn eigen geest naar te zoeken is in zekere zin wat de kruisiging is.
Zal ik jou vertellen waarom? Het is een vastbeslotenheid in jouw eigen conceptuele zelf - en ik gebruik hier nu het hologram - om een betrokkenheid van een relatie in tijd/ruimte van licht te zijn die jouw lichaams occupatie rechtvaardigt binnen een verloop van tijd, gedefinieerd als een idee van een begin en een eind waarin jij jezelf in een hologram gevangen vindt. Jij bent in het idee gevangen - dit wordt in onze leer een "oorzakelijke lus" genoemd.
Dit alles nu, is de bijzonderheden van het idee van de wederopstanding delen. Wij zijn allemaal ergens in onze geest op een plaats aangekomen waar wij hebben gezegd; "God, ik heb alles gedaan wat ik kan om de bijzonderheden van de vreugde en de liefde te vinden, waarvan ik zeker ben dat die ergens in het universum is, toch ben ik niet in staat gebleken om het in mijn eigen zelf te vinden. Wilt U mij helpen? Wilt U mij nu helpen" - en Jezus is hier nu met ons - "om een nieuw perspectief waar te nemen van wat ik wil zien in mijn relatie binnen dit hologram van ideeën, dat de verhalen die wij elkander vertellen op elk moment veranderd kunnen worden".
Dit is waar miljoenen van jullie nu dit idee van de kruisiging hebben gezien, miljoenen van jullie hebben nu het verschrikkelijke idee gezien van de dingen die in deze wereld gaande zijn, onze behoefte aan afstraffing, onze behoefte om onszelf te straffen. Onze behoefte aan bijzonderheden om het vermogen van onze geest aan te wenden in ideeën die wij over onszelf hebben in heel fundamentele ontkenningen van een plaats in ruimte en tijd wat "katha", zonde kan zijn, van het spoor af kan zijn; wat gecorrigeerd kan worden in een procedure van de toepassing van een licht vorm die niet bevat kan worden binnen de plaatsbepaling waardoor jij jezelf demonstreert.
Is dat Jezus die naast jou staat? Nu? Op jou schijnend in zijn verschijning uit het graf? Staat hij daar? Zag jij hem, precies daar? Toen jij uit het graf tevoorschijn kwam - herinner jij je dat nog? - en voor een moment zegt Maria; "Ik weet niet, waar zij Hem gelegd hebben" en hij ziet eruit als een vreemdeling, of hij ziet eruit als de hovenier. Hij kan niet worden herkend in de bijzonderheden van zijn geest, echter, in een moment, zegt hij tegen haar, "Maria, ik ben het". Dan herkent zij hem, want het is een nieuwe associatie die zij heeft in de herkenning dat hij niet dood is.
Hij staat daar nu in elke bijzonderheid, om het idee te demonstreren dat de openbaring van zijn geest eveneens de openbaring van jouw geest is en dat de liefde die wij op het punt staan in onze verrijzenis te demonstreren, na de kruisiging, een heel nieuw continuum van tijd heeft vastgesteld, waar de matrix van energie is geherformuleerd in de juiste, heldere herkenning van onszelf in deze correspondentie.
