De kleine hindernis
Een kleine hindernis kan inderdaad omvangrijk lijken voor hen die niet begrijpen dat wonderen allemaal hetzelfde zijn. Maar dat te onderwijzen is waar deze cursus voor is. Dat is zijn enige doel, want alleen dat is het enige wat er is te leren. En jij kunt het op vele verschillende manieren leren.
Alle leren is een hulp of een hindernis naar de Hemelpoort. Niets ertussenin is mogelijk. Er zijn slechts twee onderwijzers, die in verschillende richtingen wijzen. En jij zult gaan over het pad waarover jouw gekozen onderwijzer jou leidt.
Er zijn slechts twee richtingen die jij kunt nemen, terwijl er tijd overblijft en keuze betekenisvol is. Want nooit zal er een andere weg worden genomen behalve de weg naar de Hemel. Jij kiest slechts om ofwel naar de Hemel te gaan, of op weg naar niets. Er is niets anders te kiezen.
Niets is ooit verloren behalve tijd, wat uiteindelijk niets is. Het is slechts een kleine hindernis naar de eeuwigheid, nogal betekenisloos voor de werkelijke Onderwijzer van de wereld. Maar daar jij in de werkelijkheid ervan gelooft; waarom zou jij het verspillen met nergens naartoe te gaan, als het gebruikt kan worden om een doel te bereiken, zo hoog als leren kan bereiken?
Denk niet dat de weg naar de Hemelpoort in het geheel moeilijk is. Niets wat jij onderneemt met zekerheid van doel, grote vastberadenheid en blijde overtuiging, terwijl je elkanders hand vasthoudt en maat houdt met het lied van de Hemel, is moeilijk om te doen. Maar het is inderdaad moeilijk om af te dwalen, alleen en miserabel, een weg af die nergens naartoe leidt en die geen doel heeft. God gaf Zijn Onderwijzer om degene die jij hebt gemaakt te vervangen, niet om ermee te strijden. En wat Hij zou vervangen is vervangen.
Tijd duurde maar een ogenblik in jouw geest, zonder effect op de eeuwigheid. En dus is alle tijd voorbij en alles precies zoals het was voordat de weg naar niets werd ondernomen. Die kleine tik van tijd, waarin de eerste vergissing werd begaan en allen binnen die ene vergissing, bevatte tevens de correctie voor die vergissing en voor allen die volgden in de eerste. En in dat minieme moment was tijd verdwenen, want dat was alles wat het ooit was. Waar God Antwoord op heeft gegeven, is beantwoord en is verdwenen.
Aan jou, die nog steeds gelooft dat jij in tijd leeft en niet weet dat het voorbij is; de Heilige Geest leidt jou nog steeds door het oneindig kleine en zinloze maas dat jij nog steeds in tijd waarneemt, alhoewel het lang sinds voorbij is. Jij denkt dat jij leeft in wat het verleden is. Alles waar jij naar kijkt zag jij slechts voor een moment, lang geleden, voordat de onwerkelijkheid ervan plaats maakte voor de waarheid. Niet één illusie is onbeantwoord gebleven in jouw geest. Onzekerheid werd zo lang geleden naar Zekerheid gebracht, dat het inderdaad moeilijk is om het aan jouw hart te houden alsof het zich nog steeds voor jou bevond.
Dat minieme moment dat jij zou houden en eeuwig zou willen maken, verdween in de Hemel te snel voor iets om te bemerken dat het was gekomen. Wat te snel verdween om de simpele kennis van de Zoon van God te beroeren, kan er nauwelijks nog zijn om door jou als jouw onderwijzer te worden gekozen.
Alleen in het verleden - een ver verleden, te kort om een wereld in antwoord op de schepping te maken, - leek deze wereld te verrijzen. Zo heel lang geleden, voor zo'n minieme tijdsinterval, dat geen noot in het lied van de Hemel werd gemist. Toch wordt in elke onvergeven actie of gedachte, in elk oordeel en in alle geloof in zonde, dit moment teruggeroepen alsof het opnieuw in tijd gemaakt kon worden. Jij houdt een zeer oude herinnering voor jouw ogen. En hij die alleen in herinneringen leeft is zich onbewust van waar hij is.
Vergeving is de grote verlossing van tijd. Het is de sleutel tot leren dat het verleden voorbij is. Waanzin spreekt niet langer. Er is geen andere onderwijzer en geen andere manier. Want wat ongedaan is gemaakt is er niet langer. En wie kan op een verre kust staan en zichzelf over een oceaan dromen, naar een plaats en tijd die sinds lang voorbij zijn? Wat voor werkelijke hindernis kan deze droom vormen voor waar hij werkelijk is? Want dit is een feit en verandert niet, wat voor dromen hij ook heeft. Toch kan hij zich nog steeds verbeelden dat hij elders is en in een andere tijd. In het uiterste geval kan hij zich misleiden in dat dit waar is en van verbeelding overgaan naar geloof en waanzin, nogal overtuigt dat waar hij prefereert te zijn hij ook werkelijk is.
Is dit een hindernis voor de plaats waarop hij staat? Is enige echo uit het verleden, die hij mogelijkerwijze hoort, een feit in wat er is te horen waar hij nu is? En hoezeer kunnen zijn eigen zinsbegoochelingen omtrent tijd en plaats een verandering bewerkstelligen in waar hij werkelijk is? Het niet-vergeven is een stem die roept vanuit een verleden dat voor eeuwig voorbij is. En alles wat er naar wijst als werkelijk, is slechts een wens dat wat voorbij is opnieuw echt gemaakt zou kunnen worden en als hier en nu gezien, in plaats van wat werkelijk nu en hier is. Is dit een hindernis naar de waarheid dat het verleden voorbij is en niet naar jou kan terugkeren? En wil jij dat angstige moment behouden, toen de Hemel leek te verdwijnen en God werd gevreesd en tot symbool van jouw haat werd gemaakt?
Vergeet de tijd van terreur die zo lang geleden gecorrigeerd en ongedaan werd gemaakt. Kan zonde de Wil van God weerstaan? Kan het aan jou zijn om het verleden te zien en het in het heden te plaatsen? Jij kunt niet teruggaan. En alles wat de weg in de richting van het verleden wijst, zet jou slechts op een missie wiens voltooiing enkel onwerkelijk kan zijn. Zodanig is de rechtvaardigheid waarvan jouw eeuwig liefhebbende Vader heeft verzekerd dat die jou toe moet komen. En van jouw onredelijkheid jegens jezelf heeft Hij jou beschermd. Jij kunt jouw weg niet kwijtraken, want er is geen weg behalve de Zijne en jij kunt nergens naartoe, behalve naar Hem. Zou Hij Zijn Zoon toestaan zijn weg kwijt te raken over een pad, dat sinds lang een verre herinnering van een verstreken tijd is?
Deze cursus zal jou alleen leren wat nu is. Een schrikaanjagend moment in een ver verleden, nu volmaakt gecorrigeerd, is van geen belang of waarde. Laat de doden en het voorbije vredig worden vergeten. De Wederopstanding is gekomen om de plaats ervan in te nemen. En nu ben jij een deel van de Wederopstanding, niet van de dood. Geen voorbije illusies hebben het vermogen om jou in een plaats van dood te houden, een gewelf dat Gods Zoon een moment binnentrad, om onmiddelijk tot Zijn Vaders volmaakte Liefde hersteld te worden. En hoe kan hij in ketenen worden gehouden, die lang geleden zijn verwijderd en voor eeuwig uit zijn geest weg zijn?
De Zoon die God heeft geschapen, is zo vrij als God hem heeft geschapen. Hij werd herboren in het moment dat hij koos te sterven in plaats van te leven. En wil jij hem nu niet vergeven, omdat hij in het verleden een vergissing heeft gemaakt die God Zich niet herinnert en die er niet is?
Nu schuif jij voor- en achterwaards, tussen het verleden en het heden. Soms lijkt het verleden echt, alsof het het heden was. Stemmen uit het verleden worden gehoord en worden dan betwijfeld. Jij bent gelijk aan iemand die nog steeds hallucineert, maar overtuiging mist in wat hij waarneemt.
Dit is het grensgebied tussen de werelden, de brug tussen het verleden en het heden. Hier duurt de schaduw van het verleden voort, maar een huidig Licht wordt vaag herkend. Als het eenmaal is gezien, kan dit Licht nooit worden vergeten. Het moet jou uit het verleden in het heden trekken, waar jij werkelijk bent. De schaduwstemmen veranderen de wetten van tijd, of van de eeuwigheid niet. Zij komen van wat voorbij en weg is, maar hinderen niet het ware bestaan van het hier en nu.
De werkelijke wereld is het tweede deel van de hallucinatie dat tijd en dood echt zijn en een bestaan hebben dat waargenomen kan worden. Deze verschrikkelijke illusie werd ontkend in slechts de tijd die het God kostte om Zijn Antwoord op illusies, voor alle tijd en elke omstandigheid, te geven. En toen was het er niet langer om als daar ervaren te worden. Elke dag, en elke minuut in elke dag en elk moment dat elke minuut bevat, herleef jij slechts dat enige moment toen de tijd van terreur door Liefde werd vervangen. En dus sterf jij iedere dag, om opnieuw te leven, totdat jij de kloof tussen het verleden en het heden oversteekt, welke in het geheel geen kloof is.
Zodanig is elk leven; een gelijkende interval van geboorte naar dood en opnieuw naar leven, een herhaling van een moment lang geleden voorbij dat niet herleefd kan worden. En alle tijd is slechts het zotte geloof dat wat voorbij is nog steeds hier en nu is. Vergeef het verleden en laat het gaan, want het is voorbij. Jij staat niet langer op de grond die tussen de werelden ligt. Jij bent verder gegaan en hebt de wereld bereikt die aan de Hemelpoort ligt. Er is geen hindernis voor de Wil van God, noch enige noodzaak dat jij opnieuw een reis herhaalt die lang geleden voorbij was. Bezie elkander zachtaardig en aanschouw de wereld waarin de waarneming van jouw haat getransformeerd is naar een wereld van Liefde.
