De resolutie van de droom
De Christus in jou is heel stil. Hij ziet op wat Hij liefheeft en kent het als Zichzelf. En aldus verheugt Hij Zich over wat Hij ziet, want Hij weet dat het één met Hem is, en met Zijn Vader.
Ook speciaalheid schept vreugde in wat zij ziet, hoewel het niet waar is. Echter, wat jij zoekt is een bron van vreugde zoals jij je die voorstelt. Wat jij wenst, is waar voor jou. Noch is het mogelijk dat jij om iets kunt wensen en vertrouwen tekort schieten dat het zo is. Wensen maakt werkelijk zo zeker als Wil schept.
Het vermogen van een wens houdt illusies even sterk in stand als Liefde Zichzelf uitbreidt. Behalve dat één misleidt, de andere heelt. Er is geen droom van speciaalheid - hoe verborgen of vermomd zijn vorm ook, hoe lieflijk hij kan lijken te zijn, hoezeer ook hij delicaat de hoop op vrede en een ontsnapping aan pijn biedt, waarin jij niet jouw veroordeling hebt te lijden.
In dromen zijn oorzaak en gevolg verwisseld, want hier gelooft de maker van de droom dat wat hij heeft gemaakt hem overkomt. Hij realiseert zich niet dat hij hier een draadje heeft opgepikt, een vodje van daar en een beeld uit niets heeft gewoven. Want de delen behoren niet bij elkander en het geheel draagt niets bij aan de delen om hun betekenis te geven. Waar zou jouw vrede kunnen verrijzen behalve uit vergeving? De Christus in jou ziet alleen op de waarheid en ziet geen veroordeling die vergeving zou behoeven. Hij is in vrede omdat Hij geen zonde ziet.
Identificeer je met Hem en wat heeft Hij wat jij niet hebt? Hij is jouw ogen, jouw oren, jouw handen, jouw voeten. Hoe zachtaardig zijn de beelden die Hij ziet, de geluiden die Hij hoort. Hoe prachtig Zijn hand die Zijn broeders vastheeft en hoe liefdevol wandelt Hij naast hem, hem tonend wat kan worden gezien en gehoord en waar hij niets zal zien en waar geen geluid is om te horen. Toch, laat jouw speciaalheid hem zijn weg wijzen en jij zult volgen. En beiden zullen in gevaar lopen, elk eropuit om, in het donkere woud van de blinden - onverlicht behalve door de wisselvallige zwakke glimpen die een ogenblik vonken van de vuurvliegjes van zonde en dan doven - de ander naar een naamloze afgrond te leiden en hem erover te werpen.
Want wat kan speciaalheid vergenoegen behalve te doden? Waar zoekt zij naar, behalve het aanzicht van dood? Waar leidt zij behalve dan naar destructie? Toch, denk niet dat zij eerst naar jouw broeder keek, noch hem haatte voor zij jou haatte. De zonde die haar ogen in hem aanschouwen en graag naar zien, zag zij in jou en kijkt er nog steeds met vreugde naar. Echter, is het vreugde om op verval en waanzin te zien en te geloven dat dit afbrokkelende ding, met het vlees reeds los van het bot en zichtloze gaten in plaats van ogen, gelijk aan jou is? Verheug je dat jij geen ogen hebt om mee te zien: geen oren om te luisteren en geen handen om te vatten, noch voeten om te leiden. Wees blij dat alleen Christus jou de Zijne kan lenen, terwijl jij ze benodigt.
Zij zijn eveneens illusies, zozeer als de jouwe. En toch, omdat zij een ander doel dienen, is de kracht die hun doel bevat hun gegeven. En wat zij zien en horen en vasthouden en leiden is licht gegeven, opdat jij mag leiden zoals jij werd geleid. De Christus in jou is heel stil. Hij weet waar jij heen gaat en Hij leidt jou daar in zachtmoedigheid en zegening heel de weg. Zijn Liefde voor God vervangt alle angst die jij in jezelf dacht te zien. Zijn Heiligheid toont jou Hemzelf in hem wiens hand jij vasthebt en die jij naar Hem leidt. En wat jij ziet is gelijk jouzelf. Want wat behalve Christus is er te zien, te horen, lief te hebben en naar huis te volgen? Hij keek eerst naar jou, maar herkende dat jij niet volledig was. En dus zocht Hij naar jouw completering in alle levende dingen die Hij aanschouwt en liefheeft. En zoekt dat nog steeds, opdat elk jou de Liefde van God mag bieden.
Toch is Hij rustig, want Hij weet dat Liefde nu in jou is en veilig in jou gehouden door dezelfde hand die jouw broeders in jouw eigen houdt. Christus hand houdt al Zijn broeders in Zichzelf. Hij geeft hen visie voor hun zichtloze ogen en zingt tot hen van de Hemel, opdat hun oren niet langer de klank van strijd en dood mogen horen. Hij reikt door hen, Zijn hand uithoudend, opdat iedereen alle levende wezens mag zegenen en hun heiligheid zien. En Hij verheugt Zich dat deze zichten de jouwe zijn, om er samen met Hem op te zien en Zijn vreugde te delen. Zijn volmaakte gebrek aan speciaalheid biedt Hij jou, dat jij alle levende dingen van de dood mag redden en van elkeen het geschenk van Leven ontvangen die jouw vergeving aan jouw Zelf aanbiedt.
Het aanzicht van Christus is alles wat er is te zien. Het lied van Christus is alles wat er is te horen. De hand van Christus is alles wat er is om vast te houden. En er is geen reis behalve met Hem te gaan. Jij die genoegen zou nemen met speciaalheid en verlossing zoekt in een oorlog met Liefde, overweeg dit: de heilige Heer van de Hemel is Zelf naar jou nedergekomen, om jou jouw eigen completering te bieden. Wat het Zijne is, is het jouwe, want jouw completering is Zijn Eigen. Hij Die niet zonder Zijn Zoon wilde zijn, kon nooit willen dat jij Broederloos zou zijn. En zou Hij een Broeder aan jou geven behalve dat hij zo volmaakt is als jijzelf en zo gelijk aan Hem in heiligheid als jij moet zijn?
Er moet twijfel zijn voordat er conflict kan zijn. En elke twijfel moet omtrent jezelf zijn. Christus heeft geen twijfel en van Zijn zekerheid komt Zijn stilte. Hij zal Zijn zekerheid verruilen voor al jouw twijfels, als jij overeenstemt dat Hij één met jou is en dat deze Eenheid eindeloos is, tijdloos en binnen jouw bereik want jouw handen zijn de Zijne. Hij is binnen jou, toch loopt Hij naast jou en voor jou uit, de weg leidend die Hij moet gaan om Zichzelf compleet te vinden. Zijn vredigheid wordt jouw zekerheid. En waar is twijfel wanneer zekerheid is gekomen?
